Western cz.1

Pierestrojka i Klaudia 

Western, jazda konna w stylu western to styl jazdy konnej wywodzący się ze Stanów Zjednoczonych. Powstał on na potrzeby tamtejszych farmerów, którzy wykorzystywali konie do pracy. To zupełnie odmienny styl, m.in. w porównaniu z angielską szkołą, który rządzi się swoimi zasadami dotyczącymi jazdy, wyszkolenia konia oraz sprzętem i strojem. 

 Lightning Fortune i Klaudia 

Podstawowa różnica polega na tym, że typowe pomoce podczas jazdy, takie jak łydka, ręka, sam dosiad, działają impulsowo. Inny jest też, wspomniany już wyżej, sprzęt. Po pierwsze, siodło westernowe, które jest znacznie głębsze od klasycznego i wyposażone jest w róg, którzy umieszczony jest z przodu, a który służy do podtrzymania się w razie gwałtownych ruchów konia. Przydaje się także do wiązania liny w przypadku konkurencji z cielakami.Kolejnym wyróżnikiem, jeżeli chodzi o sprzęt w jeździe western, jest tzw. czanka, czyli specjalne kiełzno. Używając go wodze trzymamy w jednej ręce, a druga jest wolna - przydaje się do stosowania lassa. Kolejny element, to strój ważny szczególnie w trakcie zawodów. Westernowiec zakłada wówczas dżinsy, długą koszulę i kapelusz. 

                                                             

                                                                                                                
                             
Wiedza zaczerpnięta: galopuje.pl 

Konkurencje Western 

1. Reining - jest to jedna z najbardziej popularnych i widowiskowych konkurencji stylu western. Ma na celu zaprezentowanie alternatywnych zdolności konia typu ranczerskiego. Schemat przejazdu zawiera sześć elementów:

a) sliding stops - zatrzymanie z galopu wprost, przy podstawionym zadzie i zablokowanych stawach skokowych koń zaczyna się ślizgać po podłożu

b) spin - szybkie i płynne obroty wokół tylnej wewnętrznej nogi 

c) roll back - po zatrzymaniu z galopu na wprost, koń natychmiast wykonuje obrót o 180 stopni i galopuje w przeciwnym kierunku 

d) back up - szybkie cofanie po linii prostej 

e) circles - koła w galopie 

f) lead chan ges - zmiana nogi w galopie wykonane dokładnie w ustalonym miejscu 

2. Barrel Racing - jest to wyścig wokół 3 beczek ustawionych na planie trójkąta. O zwycięstwie decyduj czas najkrótszy uzyskany przez zawodnika. 

-> więcej w następnej notce, czekajcie. :) 
Miłego czytania! 

Sprzęt do pracy z koniem. cz.1

Do pracy z koniem zarówno z ziemi jak i z siodła ludzie stosują dużo różnego sprzętu. Należy pamiętać, że wszystkie pomoce mogą być przydatne, lecz niektóre nieodpowiednio użyte wyrządzą wiele złego. Jeśli nie potrafimy czegoś używać lub nie znasz dobrze działania danego sprzętu koniecznie trzeba poprosić doświadczoną osobę do pomocy. Dzięki temu będziemy mogli  mieć pewność, że koniowi nie stanie się krzywda.

• Głos jest niestety uważany za najmniej przydatną pomoc w pracy z koniem i coraz mniej ludzi go stosuje zakładając coraz to wymyślniejsze patenty zamiast po prostu zachęcić konia do wykonania danego polecenia za pomocą słów. Głos działa na zwierzę zarówno dopingująco (głos wysoki, szybki) powodując np. zwiększenie tempa lub uspokajająco (głos niski i łagodny) np. zwolnienie lub zatrzymanie. Za pomocą głosu można także konia nagradzać za poprawnie wykonane zadanie lub karcić za nieposłuszeństwo.

Pampero 

• Lonża jest to taśma lub lina o długości od 5 do 10 metrów. Służy ona do pracy z koniem z ziemi lub do uczenia jazdy konnej początkujących jeźdźców. Na lonży prowadzone są także konie występujące w pokazach woltyżerki. Podczas lonżowania należy pamiętać aby często zmieniać kierunek co pozwoli na równomierne obciążenie obu stron ciała konia.                                                                                                       

                                                                                

• Kawecan jest to specjalistyczny rodzaj uzdy/kantara wymyślony przez Portugalczyków i stosowany wyłącznie do lonżowania konia. Może być używany samodzielnie jak i z ogłowiem wędzidłowymi. Na nachrapnik posiada trzy miejsca do zapięcia lonży, każdy na innej wysokości. Nie wywiera nacisku na pysk konia dzięki czemu możemy mieć pewność, że nie znieczulimy go na wędzidło. Jest także niezwykle wygodny gdyż podczas zmian kierunku nie musimy przepinać lonży.

Pampero

Pas do lonżowania wykonany jest najczęściej z taśmy parcianej podszytej futrem w miejscu, w którym przechodzi przez grzbiet konia. Posiada liczne zaczepy w postaci kółeczek przez które można przepinać lonże podczas pracy z ziemi. Przyzwyczaja także młodego konia do ucisku w miejscu, w którym będzie przebiegał popręg. Można pod niego zakładać czaprak.                                                          

                                                                            
Facebook Pampero - (klik)

Jak nauczyć konia ukłonu? :)

Nauka ukłonu wymaga poświęcenia, czasu i co najważniejsze 'cierpliwości'. Zaczynamy od smakołyka. Dajemy go między nogi konia (tak jakby chciał go zjeść). Koń może się cofać ale się nie poddajemy i próbujemy dalej. Ćwiczymy do tego momentu gdy koń zrozumie o co chodzi. Następnie uczymy konia uginania nogi. Bierzemy jedną nogę i ją uginamy a w drugiej ręce trzymamy smakołyk między nogami konia. Żeby przejść do następnego kroku to musimy to dobrze opanować. Uczymy konia ukłonów bez smakołyka między nogami. Następnie próbujemy zrobić ukłon po przez wskazanie ręką. To tyle. :)

Na zdjęciu: Boston (klik)